Φυσικοθεραπεία Ρόδος

Στον άνθρωπο ο κινητικός έλεγχος καθορίζεται από τρία κύρια αισθητηριακά συστήματα: το αιθουσαίο, το ιδιοδεκτικό και το οπτικό. Η δυναμική στάση και η βάδιση  επαναπροσαρμόζονται κάθε φορά και σε κάθε νέα συνθήκη ισορροπίας μέσω της κινητικής εκπαίδευσης. Η επιτυχής μετακίνηση προς την επιθυμητή κατεύθυνση, πρέπει να πληρεί κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις ικανότητας μετακίνησης στο χώρο, αλλά και αποτελεσματικής προσαρμογής στις εκάστοτε αλλαγές του χώρου και των συνθηκών του περιβάλλοντος. Η προσαρμογή στο χώρο είναι μία αργή διαδικασία και αφορά τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα στο αισθητηριακό σύστημα. Η αυτοεξυπηρέτηση επίσης προϋποθέτει, εκτός της επιτυχούς μετακίνησης κυρίως στην όρθια θέση, τη σύνδεση διαφόρων λειτουργικών θέσεων μεταξύ τους. Η σημαντικότητα της οπτικής αντίληψης στην ανάπτυξη του κινητικού ελέγχου έχει επισημανθεί με πληθώρα ερευνών. Η φτωχή οπτική αντίληψη έχει αρνητική επιρροή στην κινητική ανάπτυξη, την κινητική συμπεριφορά και το στασικό έλεγχο αφού το ο

Ημιπληγία, ημιπάρεση ή ημιπληγική συνδρομή στην νεογνική ή παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται η κατάσταση στην οποία, μία βλάβη στο ένα ημιμόριο του εγκεφάλου έχει σαν αποτέλεσμα πάρεση του αντίθετου ημιμορίου του σώματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, η αντίθετη πλευρά του σώματος απο αυτή της βλάβης του εγκεφάλου να λειτουργεί με ελλειπή ή και καθόλου κινητικότητα ενάντια στη βαρύτητα. Η βλάβη μπορεί να δημιουργηθεί είτε κατά τη διάρκεια της κύησης και εξαιτίας διαφόρων προβληματων αυτής, είτε κατά τη διάρκεια του τοκετού (περιγεννητική ασφυξία, αργή πρόσληψη οξυγόνου κ.ά.) αλλά και μετέπειτα, στη διάρκεια της νεογνικής, βρεφικής ή παιδικής ηλικίας (μετά από έμφρακτο, ισχαιμικό αιμορραγικό επεισόδιο κ.ά.). Η χρήση της άκρας χείρας, σε ημιπληγική συνδρομή, είναι συνήθως φτωχή και πολλές φορές το παιδί, δείχνει να ‘αγνοεί’ την ημιπληγική πλευρά του, σαν να μην υπάρχει. Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές στρατηγικές και μέθοδοι για την επανεκπαίδευση της λειτουργικότητας του προσβεβλημμένου άνω άκρο